Na szczycie Dice w Las Vegas Neil Druckmann z Naughty Dog i Cory Barlog Sony Santa Monica omawiali wszechobecny temat wątpliwości w rozwoju gry. Ich godzinna rozmowa obejmowała osobistą niepewność, procesy twórcze i wyzwania związane z kontynuacją.

Jedno pytanie odbiorców koncentrowało się na rozwoju postaci w wielu grach. Druckmann zaskakująco ujawnił, że nie planuje wcześniejszych kontynuacji: „Nigdy nie myślę o wielu grach” - stwierdził. Intensywnie koncentruje się na obecnym projekcie, traktując każdą grę jako potencjalnie swoją ostatnią. Wszelkie pomysły na kontynuację są włączone ekologicznie, a nie zapisane na przyszłe raty. Podchodzi do kontynuacji, badając nierozwiązane elementy i łuki postaci z poprzednich gier, nawet sugerując, że jeśli podróż postaci jest zakończona: „Myślę, że ich zabijemy”. Jako przykład zacytował Uncharted Series, podkreślając, w jaki sposób kierunek każdej kontynuacji wyłonił się organicznie z refleksji nad poprzednią grą.

Natomiast Barlog opisał drobiazgowo zaplanowane, połączone podejście, porównując swój proces do złożonej tablicy spiskowej. Lubi łączyć obecne projekty z pomysłami wymyślonymi wiele lat, ale potwierdził znaczący stres i potencjał konfliktu, który pociąga za sobą metoda. Zespoły zmieniające się i ewoluujące perspektywy z czasem mogą znacząco wpłynąć na wykonalność planów długoterminowych.

Druckmann przyznał, że brakuje mu pewności, by zaplanować tak daleko przed nami, woląc skupić się na bezpośrednich zadaniach. Podkreślił swoją pasję do rozwoju gry, powtórząc sentyment Pedro Pascala, że ​​tworzenie sztuki jest powodem, dla którego budzi się każdego ranka. Pomimo stresu, negatywności, a nawet groźby śmierci, radości z tworzenia gier i współpracy z utalentowanymi jednostkami przeważa nad wyzwaniami.

Rozmowa zmieniła się na pytanie, kiedy to wystarczy. Barlog przejmująco opisał nieustępliwy popęd twórczej obsesji, w której osiągnięcie celu ujawnia tylko kolejną, wyższą górę do wspinania się. Wewnętrzne przymus kontynuowania, pomimo porad, aby spowolnić, jest potężną siłą.

Druckmann podzielił podobną perspektywę, ale z bardziej zmierzonym podejściem. Wspomniał o swoim zamiarze stopniowego zmniejszania swojego zaangażowania w codzienne operacje, tworząc inne możliwości powstania. Widzi swoje ostateczne odejście jako tworzenie przestrzeni dla nowych talentów i świeżych perspektyw. Barlog, żartobliwie odpowiadając na komentarze Druckmanna, żartobliwie ogłosił zamiar przejścia na emeryturę.